Transformatie Donderslaan
Het betrof hier de renovatie, verbouw en uitbreiding van een karakteristiek jaren ‘60 hotel onder de rook van de Gasunie en La Liberté waarin ruime appartementen zijn gerealiseerd.
Het pand aan de Donderslaan 155 -156 dateert uit 1960 en is jaren in gebruik geweest als Motel Terminus Noord en heeft daarna jarenlang gediend als studentenhuisvesting. Dit markante jaren ‘60-pand kenmerkt zich door
een compositie van diverse aan elkaar geschakelde bouwvolumes met verschillende hoogtes, afmetingen en uitstralingen.
Het nieuwe ontwerp bestaat uit meerdere onderdelen, te weten een interne verbouwing naar appartementen op de begane grond en eerste verdieping, een gevelrenovatie aan vrijwel alle gevels en een toevoeging in de vorm van een extra bouwlaag op het bestaande pand.
Het aangezicht van het oorspronkelijke pand is ontstaand door de compositie van bouwvolumes die met elkaar verbonden én van elkaar gescheiden zijn door bakstenen schijven, tussenleden en openingen. De volumes hebben elk een eigen uitstraling die duidelijk de oorspronkelijke functie vertalen en die overwegend utilitair (puien, glas, transparant) van aard zijn.
Om achter deze voorheen ‘publieke’ puien met veel glas een woonfunctie
te organiseren is een aanpassing van de gevel natuurlijk gewenst. Dit
om te voorzien in de privacy van de bewoners, maar tegelijkertijd om de transformatie van het gebouw van publiek- naar privégebruik extra kracht bij te zetten.
De grote glazen puien op de begane grond zijn om en om verwijderd en ingevuld met metselwerk in tegelverband waarin royale bloemkozijnen zijn geplaatst. Dit zorgt voor een meer gesloten gevelbeeld en tegelijkertijd refereert het bloemkozijn naar het typische jaren ’60-kozijn dat in de kopgevel van het pand is terug te vinden.
De toevoeging van een extra bouwlaag op het bestaande pand verdient een nauwkeurige aanpak gebaseerd op de kwaliteiten en compositie van het huidige pand. Het gebouw heeft een sterke compositie van verschillende bouwvolumes die deels los van elkaar worden gehouden en deels met elkaar verbonden worden via bouwkundige elementen als bakstenen schijven en tussenleden.
Om tot een passende invulling van de nieuwe bouwlaag te komen is gekozen voor een lineair bouwvolume dat ‘zwevend’ boven de bestaande volumes wordt geplaatst. Dit wordt gedaan om het nieuwe volume te integreren in de al bestaande compositie van bouwdelen.
De uitstraling van het eenlaagse nieuwe volume wordt bepaald door de horizontale belijning ter plaatse van het dak en de vloer en de lineaire ritmiek van substracties (loggia’s) en gevelvlakken. Op de plek van deze substracties, in de vorm van een loggia, bevindt zich een pui met toegangsdeur en op
de plek van het gesloten metselwerk is weer gekozen voor een typisch
jaren 60-kozijntype. Het metselwerk wordt uitgevoerd in een baksteentype dat elders in het bestaande pand terug te vinden is, zodat op deze wijze
een natuurlijke samensmelting van het bestaande en het nieuwe volume ontstaat.
De gevels van alle volumes zullen onderwerp van renovatie en/of aanpassing worden. Bij de uitvoering is gekozen voor matglazen panelen als balustrade van de bestaande balkons en de nieuwe loggia’s. Daarnaast wordt voor talloze paneelinvullingen in de puien gekozen voor telkens hetzelfde materiaal met dezelfde blauwe kleur. Dankzij deze geveltoevoegingen en -vernieuwingen zijn alle volumes aan elkaar gerelateerd op het gebied van materiaal- en kleurkeuze en ontstaat er een helder en passend geheel.
